Punt

Er zit een punt aan mij

Een scherpe rand aan mij

Als een afgebroken tak

Die ik gevaarlijk met me meesleep

Een punt aan mij

Een scherpe rand aan mij

Bij de wortel afgesneden

Dus direct wit bij de kern

Een punt aan mij

Een scherpe rand mij

Waarmee ik tijdens dwalen

Alles open blijk te halen

Een punt aan mij

Een scherpe rand aan mij

Het verweerde is verhard

De sterkste loten afgerukt

Ik ben mislukt

En niet volmaakt

In stukken afgebroken

Tijdens groeien halverwege

Niet gelukt

Ik ben mismaakt

Ik draag een punt

Waarmee je altijd dingen raakt

Er zit een punt aan mij

Een scherpe rand aan mij

Soms zie ik mensen wijzen

En fluisteren zie jij het daar

Die punt aan mij

Die scherpe rand aan mij

Ik sleep ‘m voort en hoef ook niet te slijpen

Dat doet het leven zelf al

Ik heb altijd een punt

Ben altijd bevreesd

Dat ik een ander

Net zo

Verwonden zal

Zal

Zal

Zal