Water

water laat het vallen uit de lucht ik ben niet langer op de vlucht hier hoor ik thuis water laat me drijven met de stroom hier wordt ik wakker in een droom hier moet ik zijn geen mens om me heen soms ben ik dagen lang alleen vroeger was het elke ernst te laat niet te genieten van het vallen van een blad de dagen kruipen tegen en traag voorbij alleen de kroegen in de stad maakte me blij breng me troost, les mijn dorst voel de leegte in mijn borst vragen als een echo in mijn kop elke keuze is een gok, wat zal het zijn ik haal diep adem knuip mijn neus dicht en ik spring tijd voor een nieuw begin ik duik dieper in ik breng een toost, geef me glas spoel de zorgen van me af water laat het vallen uit de lucht ik ben hier langer op de vlucht hier hoor ik thuis water laat me drijven met de stroom hier wordt ik wakker in een droom hier ben ik vrij met mijn kachel en mijn kat het is niet groot maar einde zat kom ik nooit meer in de stad