Åleina

Eg sit i fred på hytto og dagen ha' vå' lang Trea har blitt gule, og dalen litt for trang Vandrar rundt i minna, formar ord som blir te' tekst Frå minna gror ein tanke som berre veks og veks Om livet etter døden Og ei snøtung vinternatt Får vage barndomsminne Om ein liten cowboyhatt Eg e' åleina, heilt åleina Ingen e' her no, når livet går te' ro Sole lokke' døre' og månen set seg ned Eg e' åleina, heilt åleina Snart må eg gå inn, ta med teksten min Så ska' eg finna staden dar dagen kan få fred Legg gitaren ned i kassen, skjenke' vinen i eit krus Legg beina på ein skammal, kjenne' starten på ein rus Eg reise' snart tebake, til dar alt før va' no Dar e' da dei som ventar, kjære far og mor Ein dag blir du åleina Da blir også eg Du ser dan tomme stolen Og prøve' finna fred Eg e' åleina, heilt åleina Ingen e' her no, når livet går te' ro Sole lokke' døre' og månen set seg ned Eg e' åleina, heilt åleina Snart må eg gå inn, ta med teksten min Så ska' eg finna staden dar dagen kan få fred