Cirkels

Niet alles is een sprookje als de Efteling Ik kan er niet meer tegen dat het elke dag hetzelfde is Op de radio spelen ze weer hetzelfde liedje 'T is elke dag weer hetzelfde liedje Ik heb het gevoel dat ik hier al eens ben geweest Het was de laatste keer maar toch doe ik hеt weer We draaien rond in cirkels, ik wil еruit kunnen klimmen Elke poging die ik onderneem is tevergeefs Soms wou ik dat de wereld effe stilstond Om te vermijden dat soms heel de wereld instort Noem mij alles maar toch echt niet oppervlakkig Want ook al zit het diep kan het verschijnen aan de oppervlakte Het begin is altijd moeilijk te vinden En waar het einde ligt, laat ik liever in het midden Wilt ge weggaan, dan ga ik met u mee En voelt ge u soms alleen, dan zijn we met twee Rimpels in een vijver Het vangnet van een spin Het zijn allemaal maar cirkels Zonder einde of begin De vraag die heel vaak opduikt is: waarom is ons leven niet meer in evenwicht? Hoe komt het dat we niet meer in balans zijn? Het is niet al wat dat de klok slaat Het hangt grotendeels af van hoe dat ge der mee omgaat Hoe ge van een slechte ervaring het beste maakt Hoe ge in uw bed kruipt en hoe ge 's ochtends opstaat Dus begin uw dagen altijd met een glimlach Soms mis ik de dagen dat ik een kind was Nu kies ik zaken die me perspectief bieden Ik hou me vast aan alles dat me hoger laat vliegen Wat ze zeggen dat is waar, stille waters, diepe gronden Hoe dieper dat de bodem is, hoe groter de vondsten Gij wilt echt niet weten wat dat ik al heb gevonden Ik heb diep moeten graven en getast in het donker Dus wees uzelf, dat is altijd genoeg Ze hebben altijd wel een mening, ongeacht wat ge doet Trek het u niet aan wat iemand anders zegt Ik kan het toch niet geloven als ge u zelf niet kent Rimpels in een vijver Het vangnet van een spin Het zijn allemaal maar cirkels Zonder einde of begin Rimpels in een vijver Het vangnet van een spin Het zijn allemaal maar cirkels Zonder einde of begin