Koca Dünya

Kötü insanların şerrinden bir gün Yıkılıp gidecek şu koca dünya Namussuz kulların arından bir gün Yıkılıp gidecek şu koca dünya Namussuz kulların elinden bir gün Yok olup gidecek şu koca dünya Ah, yıkılıp gidecek koskoca dünya Suç işlediğin an cezasını çekmeye başlarsın bak (bak) Şer odakları ateşi yakmış Oturmuş karşıma, çakmağı çakmış Zehrine dimdik ayakta mürekkebim aksın Haksızlık artarak karşında kenet Cesur insanların yokluğudur sebep Kalk ayağa, gardaşım, sensin medet Baş tacı oldu iltimas ve kaba kuvvet Kötünün kokusu rüzgârla gelir Lakin kokan rüzgâr değildir Para hırsıyla ceset çiğnerken eğilmiş Zalim zulmünü Karun'dan devşirmiş Aç kalan kodomanın nefesi ölüm kokar Kaç, balam, dünyanın pençesi bağrına batar Aç defteri, rüyanın gerçeği orada bak Sal neferi savaşa, hikâyesini yarım bırak Ner'de ana, baba, bacı kıymetin? Sana zulüm eder kemiğin, etin Ar namus bilmedik elinden itin Yıkılıp gidecek şu koca dünya Ar namus bilmedik elinden itin Yıkılıp gidecek şu koca dünya Ah, yok olup gidecek koskoca dünya İçten gelen bir gülümseme ile Sahiptir insan yüzlerin en güzeline Kara bulutların çöktü gamzelerini üstüne Üste çıkan namussuzdur yerinme Kalbine ördüğün duvarı yık (yık) Boşuna bekleyen umudumu sık (sık) Katran gibi sızar şer her delikten Elim kemik, beynim titanyum çelikten Yaptığı yanlışı doğru sanan ahmak Sattığı dostuna hançeri sokmak Taptığı paradır onun, elinde çomak Kubat'la Fuat gelir, çarkına sokar Aç gözlü elinde tükenmedi koca dünya Hepimizi yer, yutar koca dünya Uçurumlar derindir, koca dünya Uçurtmam senin gökyüzünde koca dünya Yok olup gidecek şu koca dünya Koskoca dünya