Darya Kojaast

شاعرترین عاشقت می نگاشت

با شعله ات شب حقیقت نداشت

لب تَر کنی هرچه خواهی شوم

دیوانه تا بی نهایت روم

می رقصی در یادم

از غیر از تو من آزادم

چون فریادی در صحرایی

یا شب های بی فردایی

چُون رؤیایی از بیداری

یا تنهایی از دیداری

شاعرترین عاشقت می نگاشت

با شعله ات شب حقیقت نداشت

لب تَر کنی هرچه خواهی شوم

دیوانه تا بی نهایت روم

تلخی نکن با من ای یارِ آیینه رو

با چهره ام لحظه ای از جوانی بگو

بی ساحلت قایق و عزم و دریا کجاست

ای رُسته در خاطرم این سرودن تو راست

می رقصی در یادم

از غیر از تو من آزادم

چون فریادی در صحرایی

یا شب های بی فردایی

چون رؤیایی از بیداری

یا تنهایی از دیداری