Bu Şehir Benden Sorulur

Ben ne vedaların elinden tutmuşum Yıkılmam, dağılmam, yol senin olsun Sessiz bir vedanın elinden tutmuşum Yıkılmam, çözülmem yol senin olsun Sensiz bir hayatı göze almışım Bana ne ayrılık, ne vurgun işler Bana ne ayrılık, ne kurşun işler Ne sahte yüzler gördüm Yalancı diller, gözler Ne sahte aşklar gördüm Ne yeminler, ne sözler Affetmez bu hayat, acımaz bu hayat Aşklar vurulur Bu kahır, bu zehir Bu şehir benden sorulur İçime gömdüm hüzünlerimi Pişmanlıklarım yok artık, keşkelerim yok Kapattım aşkın perdesini Paslanmış bir kilit şimdi yüreğim Asırlardır yaşayan bir köhne şehir Kaybolmuşum aşkın dehlizlerinde Kulaklarımda rezil gecelerin gürültüsü Yazmakla bitmez bu şiir Düşler kalbinden vurulur, ne varsa aşka dair Sevdalar, belalar, kırık dökük hayatlar Ve bu şehir, bu şehir benden sorulur Kaç kere çalındı gönlümün kapısı Duymadım, açmadım hiç kimselere Kaç defa çalındı bu kalbin kapısı Yeminle açmadım ben hiç kimseye Ben seni çok büyük bir aşkla sevdim Vazgeçtim her şeyden, kendimden bile Vazgeçtim her şeyden, hayattan bile Ne sahte yüzler gördüm Yalancı diller, gözler Ne sahte aşklar gördüm Ne yeminler, ne sözler Affetmez bu hayat, acımaz bu hayat Aşklar vurulur Bu kahır, bu zehir Bu şehir benden sorulur Affetmez bu hayat, acımaz bu hayat Aşklar vurulur Bu kahır, bu zehir, ah Bu şehir benden sorulur