Kuturu

Eci rruges kot, kuturu Dhe s'di ku shkoj... Xurxull jam prap une... se ajo, Nje bohem nuk e do. Sa te desha, shpirt, S'mund ta dish. Te vodhen ty pabesisht, Me pije mbys dhimbjen pa fund. Sa e lumtur je, une s'e di, Me ate qe jeton. Mund ta blej ai per ty dhe boten, Vetem zemren, jo! Mbeti shkret tani streha jone Ne luks je ngrire. ne kyc, trishton, Si ne muze... si nje Xhokond Ref. Une ne jete i pasur s'jam vertet, Por ne enderr e shoh veten mbret (!) Neper pub-e tok me miq harxhoj, Une Henen si monedhe. Ti po fle tani, Xhokonda ime, Shiu si det mbi mua zbrazet, As rrufete s'me ngasin dot, Sa ka nje Zot...! Eci rrugeve kot, mori fund, Ky fati im - kuturu. Ty s'te kam tani dhe ne shi, Dehja po me shkund. Se ne dashuri, kur te dhemb, Jo dehja s'del dhe aq lehte Te desha, Xhokonde, ty... nje bohem...!