Bir Daha

İçim bir nehir, düşeni boğar Ölü yapraklar üzerine yağar Zaman acımasız yar Sen ondan daha acımasız Bana dar yollar, yollar Mutlu sonlara varamaz onlar Ne olur sen benden korkma Ben gittim çoktan Her şey yarım olsa ne yazar Hevesi kalmadı içimin denize, beyaza Bugün halime bakıyorum Silinen o suretimin durumu döndü ayaza İyi ki gelip gittiler onlar Dönüşemezdim ki deli bir yazara Yine de acıyan içimin hesabını Soramazsam diri girerim mezara Ölüler unutur mu? bunu bilemezsin Yaşayanlar unuttum derse desin Bütün hatıraları silemezsin Silemezsin Bir daha döker miyim yapraklarımı Düşer miyim tuzaklarına ahmaklığımın Kim affeder artık bütün o haksızlığını Kim ellerini tutar şimdi yalnızlığının Bir daha döker miyim yapraklarımı Düşer miyim tuzaklarına ahmaklığımın Kim affeder artık bütün o haksızlığını Kim ellerini tutar şimdi yalnızlığının Durup düşündüm eski günleri, geçer Sabır, zaman ilaç denir, yeter Sensiz olmuyor, beter oldum, viran kaldım Aylar geçer, bir gün bahar gelir Elbet dökülenlerin hesabı sorulur Bir daha döker miyim yapraklarımı Düşer miyim tuzaklarına ahmaklığımın Kim affeder artık bütün o haksızlığını Kim ellerini tutar şimdi yalnızlığının Bir daha döker miyim yapraklarımı Düşer miyim tuzaklarına ahmaklığımın Kim affeder artık bütün o haksızlığını Kim ellerini tutar şimdi yalnızlığının Bir daha döker miyim yapraklarımı Düşer miyim tuzaklarına ahmaklığımın Kim affeder artık bütün o haksızlığını Kim ellerini tutar şimdi yalnızlığının