SIMPLOKES

Να μην χαθώ σε ένα φανάρι Κάπου στην Αθήνα μες στις συμπλοκές (Να-να-να-να-να-να-να) Δεν βλέπω πουτάνες την ώρα Για δες που τελικά δεν πήγαν όλα στράφι Κάποτε λέγανε θα μείνουμε στο ράφι Δεν τους φοβάται ο γέρος μου Τι άλλο να πάθει; Οι ρυτίδες τον προδώσαν Κι η κωλότσεπη του μπάζει Θέλουν να γίνω σακούλα μες στο πατάρι Γιατί ότι λέω στην ευθεία κόντρα πάει Γαμώ τα φράγκα σας Και ό,τι κόμμα διαλέγεται Θέλω ο αδελφός μου πάλι να χαμογελάει Απ' την ταράτσα μου κοιτάω τον κεντρικό Όνειρα μέσα σε ένα επιβατικό Δεν θέλω ακόμα για καφέ έξω να βγω Γιατί πέρασε ΕΚΑΒ Και στο φανάρι έχουν νεκρό Δώδεκα στάσεις απ' το studio με μετρό Με ρίχνει να τα λέω Μα θα αναγκαστώ Δεν ξέρω καν να λύνω τον οπλοβαστό Και ούτε καν θα πολεμήσω για κανένα στρατηγό Η κοινωνία αυτή μας θέλει στους εξόριστους Να λεν απέναντι αυτοί, πως είναι μόνοι τους Να κάνουν πλάτες σε δημόσιο βιασμό Γιατί πολύ απλά στα πλάνα δεν είναι η κόρη τους Μου λένε σίγουρα συμβάλλω και στην πτώση τους Το πορτοφόλι τους έγινε και το μπόι τους Δεν το περίμεναν σίγουρα από παιδιά Που μέχρι πέρσι το κάναν, σαν να 'τανε το χόμπι τους Πρέπει να βγω, μου λένε, όντως να τους κράξω Μα εγώ δεν άνοιξα καμία ραπ σχολή Εδώ παλεύω να με συγκρατώ από τρέλες Χιονιά στην κορυφή Κι αυτός ακόμα προσπαθεί Δεν ξέρω πόσο ακόμα, άραγε θα γράφω Αν όντως χαίρομαι και με ευχαριστεί Μα θα με φάνε μία μέρα αν τ' αφήσω Ολόκληρη η πλατεία Οι ίδιοι μου οι πιστοί Μην σ' ακούσω Έρχομαι έξαλλος με vaffanculo style Δεν περνάς το κέντρο, δάγκωμα, Gattuso Είμαι ταγμένος θα 'μαι απέναντι απ' το κράτος Άσ' τους να με ψάχνουν δεν θα υπακούσω Είμαι γροθιά στα σωθικά των βολεμένων Αγκάθι που ταλαιπωρεί τον πλούσιο Καταλαβαίνουν λένε κάθε μία μπάρα Μα για τον γέρο μου είναι ανούσιο Μάνα πες μου τι θες Να μην μιλάω για το κράτος Για τις εκκλησίες Κι όλες τις στολές Να μην χαθώ σε ένα φανάρι Κάπου στην Αθήνα μες στις συμπλοκές Να μην με νοιάζει αν ο δίπλα μου Όντως πεινάει, έχει μέρες κακές Να μην κρατάω στιγμές Πες μου μάνα τι θες Να μην μιλάω για το κράτος Για τις εκκλησίες Κι όλες τις στολές Να μην χαθώ σε ένα φανάρι Κάπου στην Αθήνα μες στις συμπλοκές Να μην με νοιάζει αν ο δίπλα μου Όντως πεινάει, έχει μέρες κακές Να μην κρατάω στιγμές Πες μου μάνα τι θες Μισώ την τηλεόραση Βρωμάει από χιλιόμετρα ψοφίμι Σαν να βουτάς με τον εγκέφαλο στην κόλαση Είναι κατάρα δύσκολη να κουβαλάς τη φήμη Μετά από όσα πω άραγε τι θα γίνει Ποιός θα είναι στην γωνία πάλι να με κρίνει; Σκάω σαν τροχαίο στον τοίχο μετωπική Μπουνιά στην Κηφισίας Μαρσάρισμα στη Μαβίλη Μάνα πες μου τι θες Να μην μιλάω για το κράτος Για τις εκκλησίες Κι όλες τις στολές Να μην χαθώ σε ένα φανάρι Κάπου στην Αθήνα μες στις συμπλοκές Να μην με νοιάζει αν ο δίπλα μου Όντως πεινάει, έχει μέρες κακές Να μην κρατάω στιγμές Μάνα πες μου τι θες Να μην μιλάω για το κράτος Για τις εκκλησίες Κι όλες τις στολές Να μην χαθώ σε ένα φανάρι Κάπου στην Αθήνα μες στις συμπλοκές Να μην με νοιάζει αν ο δίπλα μου Όντως πεινάει, έχει μέρες κακές Να μην κρατάω στιγμές Πες μου μάνα τι θες Να μην μιλάω για το κράτος Για τις εκκλησίες Κι όλες τις στολές Να μην χαθώ σε ένα φανάρι Κάπου στην Αθήνα μες στις συμπλοκές Να μην με νοιάζει αν ο δίπλα μου Όντως πεινάει, έχει μέρες κακές Να μην κρατάω στιγμές Πες μου μάνα τι θες