Ayrılıklar Bitmez

Gün ağarınca kalkamaz birden O yattığı sert, kuru yerinden Bir baş ağrısı ense kökünde Acır kendine, başlar yeniden Her kadehte bin isyan şahlanır Bir isim bir aşk daha silinir yine gönlünden Her tüketilmiş sarhoş geceden Tek şey anımsar eski günlerden Bir çift mahsun göz, uysal hüzünlü Biraz kaderci, ürkek, çekingen Her an koşardı canı yürekte Ne zaman isteyip arasa en uzak yerlerden Ve ayrılıklar bitmez öğütür Ve gölgeler siner ömrüne kaçar kendinden Ve ayrılıklar bitmez öğütür Ve gölgeler siner ömrüne kaçarak kendinden Yıllardan beri hep o hayali Taşır sırtında bir yük misali Sarar pişmanlık şöyle inceden Yorgun utançlı, başlar yeniden Her kadehte bin isyan şahlanır Bir isim bir aşk daha silinir yaralı gönlünden Ve ayrılıklar bitmez öğütür Ve gölgeler siner ömrüne kaçar kendinden Ve ayrılıklar bitmez öğütür Ve gölgeler siner ömrüne kaçarak kendinden