Simple pleasures, yet refined
A deep blue sea, a bright blue sky
You always took for granted
Till one day you woke up to find
The world you safely left behind
Is now all gone and drowning in the darkness
Κι' ακολουθεί το βλέμμα σου τα κύματα
Για να μην το τραβήξουνε η στάχτη και οι φλόγες
Κάνεις πως τον αέρα τον συνήθισες
Κι ας κουβαλάει μυρωδιές εφιαλτικές
Ανάμεσα σε στάχτες κολυμπάς κι ανάσα σου βαραίνει
Ενώ χορεύουν στο μυαλό σου οι στιγμές
Σκέφτεσαι αυτά που αγαπάς κι αναρωτιέσαι τι απομένει
Θες στο κρασί σου να πνιγείς, να πάψεις πια να κλαις
Και στα χείλη σου κολλάει, στάχτη μαύρη
Και μαζεύεις τους λυγμούς σου δάκρυ-δάκρυ
Και στα χείλη σου κολλάει, στάχτη, μαύρη
Και μετράς πια τα κουφάρια από άκρη σ'άκρη
When you were young
You hid and sought
In forests dense and green, and brought back treasures
Mother Nature had to offer
And now back to Mother you run
To find the carcass she's become
'It's too late kid, the damage done'
Χιλιοκαμένη Ελλάδα μου, σπαράζεις για τα σπλάχνα
Που ανέθρεψες καρτερικά στην πράσινη σου αγκάλη.
Για δυο φράγκα σε βούτηξαν στου χάρου το μαγκάλι
Σε ρήμαξαν και σ'άφησαν στο έρμαιο της βροχής
Λαμπαδιασμένη γη μου εσύ, αιμορραγείς και τρέμεις
Σπίθες χαράζουν σύνορα θανάτου και ζωής
Κι όμως, στη μάχη ρίχνεσαι με δυο λιωμένες μπότες
Να σώσεις τα παιδιά σου από το πέπλο της σιωπής
Μα χάνεις, και θα χαθείς
Και στα χείλη μου κολλάει, στάχτη μαύρη
Και μαζεύω τους λυγμούς μου δάκρυ-δάκρυ
Και στα χείλη μου κολλάει, στάχτη μαύρη
Και μετράω τα κουφάρια από άκρη σ'άκρη
Simple pleasures you can find
A deep blue sea and bright blue sky
You always took for granted
