Choñ Ata

Баштыгын асынып алган

Көздөрү бираз кызарган

Шашпай акырын баратат

Шымдары чаңга булганган

Не болду экен бул байкеге?

Бараар бир жери бар беле?

Мен болсом, атын да билбесем

Же сурасам, атаар бекен?

Чоң атама бир окшоп кетти

Чуркап бир кучактагым келди

Чай ич деп үйгө чакырганча,

Ал киши баскан бойдон кетти

Чоң атам шашкан бойдон кетти

Чоң кадам аткан бойдон кетти

Кайра келберин бир билсем ай

Кой деп бир үйгө киргизсем ай

Кыйкырайын десем, үнүм такыр угулбайт

Кыйналып ыйлагым келсе, эл бир башкача карайт

Байкап көрсөм, ар бир жерде жазылган тура

Ырдын баары кошок болуп ырдалган тура

Аңгемелер ушун үчүн айтылып турат

Ар бирөөнүн үнүндө чоң атам угулат

Садагаң кетейин, китеп окуп жүргүнүң

Жасаган ишиңди жакшылап бүтүргүнуң

Такай тыңдап, угуп туруп, анан сүйлөгүн

Шашпай ой-кыялдарыңды көздөй жүргүнүң

Түшүнүп калыптырсың, садагаң кетейин

Чоңоюп калыптырсың

Мен эми кетейин

Кеттиңизби, чоң ата?

Мейли, пока!

Ай, пока дегениң эмне? Кыргызча сүйлөда.

Кош болуңуз, Чоң Ата!