Ujeli

मेरो आफ्नै शरीरको भारले

थुप्रिएका मेरा विचारले

कहिलेकाहीँ म नै म नहुँदा

किन बस्यौ खै कुन्नि मेरो बगलमा तिमी

बेला-बेलामा हरेस खाँदा म

छातीमा मेरो पहिरो जाँदा

यो माया मेरो मनैमा नहुँदा

कसरी बस्यौ राखी माया तिम्रो मनमा?

फर्काई ल्याउँछौ जमिनमा

वेदनामा बगी गाको मेरो मन

तिमी नहुँदो हौ त कहाँ हुन्थेँ र म?

मरिजान्थेँ नि यसै म त

मरिजान्थेँ नि यसै म त

फितलो मेरो आवाज भई जाँदा

साँझले मेरो उजेली लैजाँदा

बिहानी फेरि नफर्कुन्जेलसम्म

कसरी बस्यौ राखी धैर्य तिम्रो मनमा?

धेरै त हैन, मन बलियो छैन

तर मनमा छ मेरो जाँगर अझै

वर्षौँ लागे नि यो बर्सिने खुसी

बर्सँदा रमाउँला म तिमीसँगै

धेरै त हैन, मन बलियो छैन

तर मनमा छ मेरो जाँगर अझै

वर्षौँ लागे नि यो बर्सिने खुसी

बर्सँदा रमाउँला म तिमीसँगै