Safir

Стопати рани, рани, рани ме

Но не ми брани јас да љубам, не

Тонеш во лаги, бар еднаш признај сѐ

Солза на образ како плав сафир е

Меѓу нас, нешто има меѓу нас дури бараш спас

Веќе немам тука глас, тука стоиш пак

Ликот леден као мраз

Дури гледаш како одам, а за сѐ сум крив баш јас

Кој од нас, кој од нас ќе ни суди?

А ти кажи ми вреди ли што ме губиш?

Оваа душа ранета што ти ја уби

Дури те оставам во раце други

Дали, дали ноќ и ладна постела е пак

Веќе до мене не си, а ми фалиш во целиов мрак

Кажи дали, дали друг те љуби сега место јас

И дали на негови гради заспиваш?

Стопати рани, рани, рани ме

Но не ми брани јас да љубам, не

Тонеш во лаги, бар еднаш признај сѐ

Солза на образ како плав сафир е

Стопати рани, рани, рани ме

Но не ми брани јас да љубам, не

Тонеш во лаги, бар еднаш признај сѐ

Солза на образ како плав сафир е

Крај е, добро гледам дека крај е

Правец — лутам, ама немам каде

Надеж — ти ја зимаш цела надеж

Крадеш, крадеш дел по дел од мене крадеш

Кој од нас, кој од нас ќе ни суди?

А ти кажи ми вреди ли што ме губиш?

Оваа душа ранета што ти ја уби

Дури те оставам во раце други

Дали, дали ноќ и ладна постела е пак

Веќе до мене не си, а ми фалиш во целиов мрак

Кажи дали, дали друг те љуби сега место јас

И дали на негови гради заспиваш?

Стопати рани, рани, рани ме

Но не ми брани јас да љубам, не

Тонеш во лаги, бар еднаш признај сѐ

Солза на образ како плав сафир е