Mantra (live at Cavatina Hall)

Zanim wstanę znowu - upadnę znów

Jak mantrę paru słów powtarzam to do dzisiaj

To dzieci tych, co oddech chwytali jak cud

Ich śladem gubię się po zgubionych ulicach

Czuje dumę i gniew gdy wspominam śmiech

Co niósł nocami się jak zbyt głośna muzyka

Jak miłości i grzech kiedy wciąż wierzysz w nie

Zamykaj oczy kiedy znikasz

Martwe niebo otacza nas

Okrywa nas od tylu lat

Gaśniesz jak każda z małych gwiazd

Nad każdą z naszych dróg

Martwe niebo otacza nas

Okrywa nas od tylu lat

Gaśniesz jak każda z małych gwiazd

Nad każdym z naszych miast, gdzie zapomina Bóg

Wypluły na chodniki nas te same domy

Między ściany miast tak szarych pięknie nieskończonych

We krwi mam drut pokory w oczach ziarna gleby

Nie boję się o jutro, choć czuję strach jak kiedyś

Znam nuty przekleństw, na wylot prawdę

Aż urwie świt nas, każda z gwiazd zgaśnie

W dłoniach rwę świat nasz tak bez pamięci

Za wszystko co ból wziął na zawsze

Martwe niebo otacza nas

Okrywa nas od tylu lat

Gaśniesz jak każda z małych gwiazd

Nad każdą z naszych dróg

Martwe niebo otacza nas

Okrywa nas od tylu lat

Gaśniesz jak każda z małych gwiazd

Nad każdym z naszych miast, gdzie zapomina Bóg

Wyrzuciły na ulicę nas te same słowa

Naprzeciw murom tych co tylko chcą się chować

Dzieci starego Boga pod bladymi gwiazdami

Jutro zaczniemy od nowa jeśli dziś znów przegramy