Fekraye Manteghi

هنوز روزام کوتاهه تو هر نفس یه اهه بی تو خنده هام یه قاب عکس سفید سیاهه بیرون نمیام از فکرای منطقی از پاییز زندگی دیگه تو جاده ماه نیست انگار بهار تو راه نیست دیگه حالم اصلا مثل قبلنا روبرا نیست بیرون نمیام از فکرای منطقی از پاییز زندگی چشام ابریه بازم من این روزا رو میشناسم می دونستم جای فصلا با هم عوض میشه واسم اشکام برگای پاییزه اما هیچ وقت نمیریزه خیلی تنها موندم با اینکه تنها رفتی چشام ابریه بازم من این روزا رو میشناسم می دونستم جای فصلا با هم عوض میشه واسم اشکام برگای پاییزه اما هیچ وقت نمیریزه خیلی تنها موندم با اینکه تنها رفتی پریدی بدون برگشت تو رفتی و از سقوطم هنوز گیج و مات و مبهوتم باورت کردم و تو باورم فکر میکردم آرزوتم فکر میکردم آرزوتم چه خیال اشتباهی چقد زود رسیدی به دو راهی با اینکه انتخابت رفتن بود دلم برات تنگ میشه گاهی انتخاب حق تو بود من بیش از حد وابستت شدم بعد تو بدبین شدم به هرکسی حتی خودم چشام ابریه بازم من این روزا رو میشناسم می دونستم جای فصلا با هم عوض میشه واسم اشکام برگای پاییزه اما هیچ وقت نمیریزه خیلی تنها موندم با اینکه تنها رفتی چشام ابریه بازم من این روزا رو میشناسم می دونستم جای فصلا با هم عوض میشه واسم اشکام برگای پاییزه اما هیچ وقت نمیریزه خیلی تنها موندم با اینکه تنها رفتی