Khooneh

شعر تنهایی خونه، دیگه خوندن نداره وقتی همخونه نداری، خونه موندن نداره گرد تنهایی گرفته، دیگه این خونه غمگین روزا همرنگ چشاته، مثل شب ساکت و سنگین شیشه آینه شکسته رو تن سنگین طاقچه کاکلی چشماشو بسته، گلا پژمرده تو باغچه دست باد از رو درختا همه برگارو چیده دیگه هیچکی لب ایوون، جوجه ها رو دون نمیده شعر تنهایی خونه، دیگه خوندن نداره وقتی همخونه نداری، خونه موندن نداره بی تو این خونه خالی، رنگی از شادی نداره دست تنهام توی گلدون، گل تنهایی میکاره، گل تنهایی میکاره قصه دربدریمو ،نمیدونی تو میدونم تو هوایی که تو نیستی، به هوای کی بمونم، به هوای کی بخونم شعر تنهایی خونه ،دیگه خوندن نداره وقتی همخونه نداری، خونه موندن نداره قصه تلخ غروبو خوندم از غربت چشمات میدونستم گل عشقم میشه پرپر تو دستات میدونستم دل تنگم گور صد خاطره میشه رو تنم خالی میمونه جای اون دستا همیشه، جای اون دستا همیشه تو غزلواره عاشق رو چمن عطر شقایق من و دلتنگی ابرا هوس گریه و هق هق تو زلال تن آبی من تن تشنه سرابم فکر همخونگی با تو نمیاد حتی به خوابم، نمیاد حتی به خوابم شعر تنهایی خونه، دیگه خوندن نداره وقتی همخونه نداری، خونه موندن نداره شعر تنهایی خونه، دیگه خوندن نداره وقتی همخونه نداری، خونه موندن نداره شعر تنهایی خونه، دیگه خوندن نداره وقتی همخونه نداری، خونه موندن نداره