Kanagawa

branders wat krul soos fingers

manne wat roei, hopelose stoei

wit berge met berge met blou heuwels

manne wat huil, silwer heelal

wit skuim wat die geheim hou

van al die skepe wat voorheen moes vasklou

almal weet dis 'n hopelose stoei,

en hou net aan roei

wit golwe wat krul soos vingers

skepe wat val, silwer heelal

almal is hopeloos

hopeloos te kalm, arm in arm

die son sak, die lug raak swart

die skepe sink, alles is nat

niemand kyk op nie, almal kyk af en bid

die heuwels is blou, die berge is wit

die heuwels bloei, almal roei en roei en roei

die golwe speel met hulle, maar hulle hou aan stoei

hulle is oppad

oppad na vlaktes van swart

branders wat krul soos fingers

manne wat roei, hopelose stoei