Jozefientje

Bolle wangen met halfvolle melk Lauw groentepapje, plastic bestek Smossen op mijn slab, broccoli weg Na het poetsen van mijn tandje met rammel in bed Daar vallen we weg, we groeien als kool Een kleine ukkepuk met de pokken op schoot Van juf Annemie, op een bank in de klas Zit een kindje met een appel en ze vraagt naar mijn dag En of we samen apart spelen met de duplo Klein maar fijn, officieus net als Pluto Leven wij het snottebellenzijn Hou mijn klamme handje in de rij-ij-ij In de ochtend veel verdriet Voor de eerste halve schooldag In de middag zong ik zomaar uit het niets Jozefientje is de liefde van mijn peuterpuberteit Oh Jozefientje, blijf bij mij of blijf mij bij Van die tijd in het kot, een zijdezachte kus op de mond (ohoho) Eerste klas, dikke kabas Ik kan tellen tot 10 maar heb mijn pen niet goed vast Hak en ik plak, krabbel en klad Op een Diddle blaadje dat ik u mag En ik gaf het aan Bas, hij stak het via-via-via In de roze boekentas van Mia Dat vond Jozefientje niet zo fijn Ze huilde tijdens de boterhammentijd, maar ik zei Jozefien, ik ben verliefd, sinds de eerste halve schooldag In de refter zong ik zomaar uit het niets Jozefientje is de liefde van mijn peuterpuberteit Oh Jozefientje, blijf bij mij of blijf mij bij Van die tijd in het kot, een zijdezachte kus op de mond Jozefientje was de liefde van mijn peuterpuberteit Nu is ze vierentwintig en consultant Weet niet wat dat betekent maar dat maakt niet uit Jozefientje, ik zal jou, Jozefien bedoel ik Altijd graag blijven zien Je doet me denken aan vroeger trouwens Weet je nog...? Jozefientje, Jozefientje, Jozefientje Klein, zo klein, zo klein Ik zie ons zitten op het bankje op het plein Fientje, waar is de tijd?