Horostasi

Σαν βλέπω κύκλους ανοιχτούς και πορφυρένιες όψεις

Στο χοροστάσι να πετούν με πόδια σαν φτερά

Νιώθω το ταραγμένο μου το στέρνο να μερώνει

Και τη ζωή να πλένεται στα αλκοολικά νερά

Όσοι ιδρώνουν τα κορμιά και όσοι φιλούν το χώμα

Κάνουν τις μέρες γιορτινές με οινόπνευμα στο στόμα

Ψυχές στο κατευόδιο σαλεύονται στο χρόνο

Και άλλες υγραίνουν τις στιγμές σε διπλωτό χαρτί

Άλλες αφήνουν την σιωπή να τριγυρνάει στα μάτια

Και άλλες σκιρτούν στα τοξωτά χείλη για ένα φιλί

Γι΄αυτούς όπου σαλπάρανε μια προσευχή θα αρχίσω

Και για τις μέρες που΄φεξαν χορό τρανό θα στήσω

Το κάθε μας αντάμωμα γεννάει το κατευόδιο

Και της μεγάλες μας στιγμές τις πλένουν δάκρυα

Και τις μεγάλες μας στιγμές τις θρέφουν δάκρυα