Kabootar

کبوتر دلم از لب بوم ِ دلت نمی پره،

بی خود سنگ می زنی به پرم

چشات در باغ سبز ِ به واهلل

عشق یعنی خودت !

بیا درد چشات به سرم

بیادرد چشات به سرم ....

می خرم نازتو هرچقدم که بگی

پشت سرم هرچی بدم که بگی

زندگی با تو یعنی زندگی

می برم تو رو تا باالی ابر سیاه

تو فقط هیچی نپرس و بیا

عاشقتم، آره!... خیلی زیاد

حقیقتا از ته دل پریدن از لب بومت

آرزومه، ولی نمیشه

عشق تو مثل یه خواب ِ که نمی دونم کی از سرم پریده میشه ...

جمع ِ خاطرت از این که می دونی هرچی ناز کنی خریده میشه

چشات در باغ سبز ِ ولی وسط پاییز و همه چیزو می گیره ازم

کبوتر دلم از لب بوم دلت نمی پره بی خود سنگ جدایی نزن