ทางเดินชีวิต

ไม่มีวันนั้นก็คงไม่มีวันนี้

รู้ตัวดีว่าฝั่งฝันนั้นมันยากเย็น

อยากขึ้นที่สูงอย่างน้อยต้องขึ้นให้เป็น

ใจเย็นๆตอนขาลงต้องสง่างาม

ย่ำเดินช้าๆบางครั้งยังโดนขวากหนาม

ต้องถากถางให้มองเห็นเส้นทางข้างหน้า

คำว่าชีวิตอย่างน้อยต้องมีชีวา

เพราะเราเกิดมาเริ่มต้นด้วยร้องไห้ไม่ใช่ยิ้ม

เสียใจเป็นธรรมดา

เมื่อสิ่งที่คาดหวังมันพลาดพลั้งไป

ไม่ได้เป็นดังใจทุกอย่างที่ปราถนา

ล้มได้ก็ลุกได้แล้วก็เดินเพื่อเริ่มต้นใหม่

อย่าปล่อยให้ลมหายใจ

มันร่วงโรยรินบนพื้นดินเดิม

ให้มองปัญหาเป็นเรื่องท้าทาย

ค้นคว้าความหมายมุ่งหน้าเผชิญ

ทุกสิ่งใช่เรื่องบังเอิญคือทางเดินชีวิต

เดี๋ยวมันก็ผ่านไป ทุกครั้งก็ผ่านมา

ก็เหมือนกับนำ้ตา เดี๋ยวมันก็อยุดไหล