Angankári

Árla var um morgunin, áður upp rann sól

Tá var hin blindi Bavint snildi rigin burt á vøll.

Har var leikur og har var troðin,

Har vóru trodnar organspípur,

Millum Jútland og Rípur.

Tá var hin blindi Bavint snildi riðin skógin fram,

Møtir honum mikil kempa, meiri á menskur mann.

"Far tú teg til hallar heim at siga riddara frá,

Nú man koma grípur á ferð, sum eitur Angankári.

Far tú teg til hallar heim at siga riddara reyða,

Bið hann mær til matar ætla tríati talið seyða.

Vit skulum berjast í Tyrnisdal, har býr maðkur og mý,

har skín eingin sól á uttan hægsta summarstíð.

Vit skulum berjast í Tyrnisdal, har býr maðkur og mýra,

ikki heimi í borgunum, sum kattar liggja og klórast.

Riðu teir í Tyrnisdal fast av miklum móði,

tá sprakk hestur Angankára, Grani sveittaði blóði.