Ksorkia

Ξόρκια - σκούπες

Γυρνάμε σα μάγοι τον κόσμο που κάθε τι ξένο το φτύνει

Κάθε που βλέπει μετράει και συγκρίνει

Ζόρια - στούκες

Η σφαίρα μόνιμα γυρνά

Κι εμείς σε αντίθετη φορά - ένα βήμα τη φορά

Καταφύγιο

Εκεί έτρεχε να καταφύγει ο

Εαυτός μου από τον επίγειο

Εγκέφαλο μου που θυμίζει ερείπιο

Μισώ το σκοτάδι

Μα από τότε που γνώρισα εσένα έχει μείνει μισό το σκοτάδι

Είναι οι συχνότητες άλλο ένα χάδι

Ένα logo στην γάμπα - έναν λόγο λιγότερο να τα τινάξω

Γεννάω τους στίχους στον άξονα και στο σουτ βάζω φάλτσο

Κατεβάζω γραμμές στο χαρτί νιώθω σαν να κατεβαίνω σκαλιά

Έχω αδυναμία στο μαζί όπως τα crews που παίζαν παλιά

Τώρα είναι όλα μονάδα σαν τα λεφτά που 'χεις όταν φεύγει η βδομάδα

Η λούπα σε άλλη οκτάβα η ζωή μια παράνοια σαν την Ελλάδα

Κρατιέμαι από τα ηχοκύματα - σαν παιδί κάνω τα πρώτα βήματα

Έχω θέματα μου 'πάνε "μίλα τα" κι έστειλα δεκαεξάρια μηνύματα

Γι' αυτό μην ρωτάς τι κάνω - που πάω - τι γράφω - τι έβαλα στόχο

Αν έχει χαθεί το κλειδί ή αν μες στο συρτάρι μου κρυμμένο το 'χω

Έχω μια ιδέα - δύο αδερφούς - πέντε beat μες στο κεφάλι

Αδειάζω στο mic αποφθέγματα που μου ψιθύρισε η βιοπάλη

Ξόρκια - σκούπες

Γυρνάμε σα μάγοι τον κόσμο που κάθε τι ξένο το φτύνει

Κάθε που βλέπει μετράει και συγκρίνει

Ζόρια - στούκες

Η σφαίρα μόνιμα γυρνά

Κι εμείς σε αντίθετη φορά - ένα βήμα τη φορά

Ξόρκια - σκούπες

Γυρνάμε σα μάγοι τον κόσμο που κάθε τι ξένο το φτύνει

Κάθε που βλέπει μετράει και συγκρίνει

Ζόρια - στούκες

Η σφαίρα μόνιμα γυρνά

Κι εμείς σε αντίθετη φορά - ένα βήμα τη φορά

Από κάποιο αδιέξοδο μες στην Αθήνα ξεκίνησα να κάνω ραπ

Κατεβάζω γραμμές στο χαρτί

Με ζητάνε στα ντέρμπι να παίξω

'Ομως με τέτοια ρούχα δε μπαίνω στα clubs

Φέτος τα κουπλέ μου μαζεύω που τα 'χα σκορπίσει σε βουνά και θάλασσες

Και τα ρεφρέν τραγουδάω στα κλεφτά

Κάτι μέρες που είναι πιο άνετες (καταραμένες)

Πέρασα δύσκολες φάσεις δεν είχα το νου να κινήσω το σώμα

Φίλοι και εχθροί συζητούν άμα το 'χω να μείνουν οι στίχοι για χρόνια

(Το 'χω!)

Εγώ και τα δυο μου πνευμόνια - κάτι μνήμες που δεν έχουν χρώμα

Κάνω ό,τι περνάει απ' τα χέρια μου και απ' το μυαλό μου

Να τα φέρω βόλτα

Κουφάρια γεμάτα πληγές κάθε μέρα εδώ λιγοστεύει ο χρόνος

Μες στο μυαλό μου κανόνες που βγήκαν μέσα από τον πόνο των δρόμων

Έχω δει επιπτώσεις των τρόπων τους σκοπούς και τα μέσα που αγιάζουνε

Είναι ο λόγος που κλείνω τον κύκλο μου

Είναι ο λόγος που δε συμβιβάζομαι

Ο λόγος μου με μουσική - τα μάτια ανοιχτά είμαι σε επιφυλακή

Αν κάνω ό,τι νιώθω στο σύστημα και δε φάω σφαίρα θα μπω φυλακή

Όταν ραπάρω έχω μία ευχή - να μάθω αν αυτό είναι η ζωή μου

Θέλω να με στηρίξω σε αυτήν τη σκηνή όσο με έχει στηρίξει η αδερφή μου

Ξόρκια - σκούπες

Γυρνάμε σα μάγοι τον κόσμο που κάθε τι ξένο το φτύνει

Κάθε που βλέπει μετράει και συγκρίνει

Ζόρια - στούκες

Η σφαίρα μόνιμα γυρνά

Κι εμείς σε αντίθετη φορά - ένα βήμα τη φορά

Ξόρκια - σκούπες

Γυρνάμε σα μάγοι τον κόσμο που κάθε τι ξένο το φτύνει

Κάθε που βλέπει μετράει και συγκρίνει

Ζόρια - στούκες

Η σφαίρα μόνιμα γυρνά

Κι εμείς σε αντίθετη φορά - ένα βήμα τη φορά

Καλώς τα δέχτηκες τα πρώτα σημάδια του χρόνου

Χαμογελάς κι αναπνέεις λιγότερο από ότι θυμόμουν

Πέφτεις στο τοίχο με δύναμη

Μη μου λες τι να κάνω και τι να μη

Βλέπουν τα πάντα οι κανίβαλοι

Μοιραζόμαστε χέρια και πόδια αλλά πέρα απ' αυτό είμαστε αντίπαλοι

Χωρέσαμε στο ίδιο κεφάλι

Δυο εαυτοί - δύο στομάχια στο ίδιο κουφάρι

Τη μία ρακί - την άλλη campari

Εκείνο το χέρι που τα ξημερώματα από το μπαλκόνι μετράει κεραίες

Πως γίνεται το ίδιο χέρι που γυρνάει το γρανάζι

Να γράφει για αγάπη κι ιδέες

Ο ένας τον άλλον σιχαίνεται - Okay καταλήξαμε

Ας πιάσει ο καθένας από μια γωνιά κι ας μη βγάλει κουβέντα το λήξαμε

Κι εν τέλει δε μένει κανείς

Παγωμένα χέρια κι ένα beat που λουπάρει μα δε θα το γράψει κανείς

Ελλάδα Νομός Αττικής

Ξόρκια - σκούπες

Γυρνάμε σα μάγοι τον κόσμο που κάθε τι ξένο το φτύνει

Κάθε που βλέπει μετράει και συγκρίνει

Ζόρια - στούκες

Η σφαίρα μόνιμα γυρνά

Κι εμείς σε αντίθετη φορά - ένα βήμα τη φορά

Ξόρκια - σκούπες

Γυρνάμε σα μάγοι τον κόσμο που κάθε τι ξένο το φτύνει

Κάθε που βλέπει μετράει και συγκρίνει

Ζόρια - στούκες

Η σφαίρα μόνιμα γυρνά

Κι εμείς σε αντίθετη φορά - ένα βήμα τη φορά