Sedno

Czemu nikt nie rozumie

I czemu wcale mnie o to nie dziwi

Czemu ukrywana prawda jest ciągle

Przez lata żyjemy na niby

Ona jednego chce

Ale nie dam jej

Bo nie chce Dziwki

Doba nie kończy się

Wersy jak klej

Sklejone jak nigdy

Zlasowane mozgi

Naprawdę chce uciec już z tej dżungli

Nie mogę oddychać jestem w Próżni

Próżni wszyscy wokół wiele durni

Gada do siebie

Jak by gadał do Studni

Głowni

Przedstawiciele

Maja za nic swoich ludzi

Nie chce tak

urodzić czas się

jeszcze raz

W końcu obudzić

Nadszedł czas

Już trzeba wstać

Siła jest w nas

Stołek przewrócić

Indoktrynacja

Szarych mas

Przez co łatwiejszy na nas ucisk

Coraz więcej świadomości

Ale wciąż Za mało ludzi

Nikt tu nie rozumie sedna

Zarwana przez to nie jedna noc

Żadna z nich Nie jest potrzebna

Żeby rozświetlić mi ją