เพียงพอ

(วี) ชีวิตบางคน ดิ้นรนจนเกินคำว่าพอดี

ที่มีก็ดูว่าน้อยอะไร ได้มาก็ยังไม่ค่อยพอใจ

ฉันอาจจะเป็นอย่างนั้น กำลังแข่งขัน

แก่งแย่งชิงกันไป แต่เหตุที่ฉัน ไม่เป็นอย่างใคร

(POTATO) บังเอิญว่าฉันมีเธอ ก็เลยไม่เคยต้องการไขว่คว้าอะไร

ไม่ดิ้นให้ทรมาน หวั่นไหวก็หยุด และมั่นคงกว่าเดิม

ตั้งแต่ที่ฉันมีเธอ ก็รู้ว่าความต้องการหมดแล้วไม่มี

ไม่ต้องทะเยอทะยาน แค่นี้ก็สุข

ทุกวันแค่มีเธอ ฉันยังไงก็เพียงพอ

(วี) ชีวิตบางคน วิ่งวนไม่เจอคำว่าพอดี

เพราะมัวแต่มอง ที่หมายไกลไกล

ไม่เคยจะลองค้นหา ข้างกาย

ฉันอาจจะเป็นอย่างนั้น กำลังแข่งขัน

แก่งแย่งชิงกันไป แต่เหตุที่ฉัน ไม่เป็นอย่างใคร

(POTATO) บังเอิญว่าฉันมีเธอ ก็เลยไม่เคยต้องการไขว่คว้าอะไร

ไม่ดิ้นให้ทรมาน หวั่นไหวก็หยุด และมั่นคงกว่าเดิม

(POTATO, วี) ตั้งแต่ที่ฉันมีเธอ ก็รู้ว่าความต้องการหมดแล้วไม่มี

ไม่ต้องทะเยอทะยาน แค่นี้ก็สุข

ทุกวันแค่มีเธอ ฉันยังไงก็เพียงพอ

(POTATO, วี) ฉันอาจจะเป็นอย่างนั้น กำลังแข่งขัน

แก่งแย่งชิงกันไป แต่เหตุที่ฉัน ไม่เป็นอย่างใคร

(POTATO, วี) บังเอิญว่าฉันมีเธอ ก็เลยไม่เคยต้องการไขว่คว้าอะไร

ไม่ดิ้นให้ทรมาน หวั่นไหวก็หยุด และมั่นคงกว่าเดิม

ตั้งแต่ที่ฉันมีเธอ ก็รู้ว่าความต้องการหมดแล้วไม่มี

ไม่ต้องทะเยอทะยาน แค่นี้ก็สุข

ทุกวันแค่มีเธอ ฉันยังไงก็เพียงพอ

(POTATO) ฉันยังไงก็เพียงพอ

ทุกวันแค่มีเธอ

(POTATO, วี) ฉันยังไงก็เพียงพอ