วันคิดฮอดเด

อยู่ซือซือกะเหงา คิดเห็นหน้าเจ้าอองลองอองลอง

ถืกลมความหลังพัดต้อง เป็นกะวางกะเว

ปฏิทินที่ติดอยู่ข้างฝา บ่ได้เขียนว่าเป็นวันสำคัญดอกเด

เป็นวันอ้ายถืกเท กะเลยสำคัญ

กะจังแม่นเพิ่นถิ่มกัน คือคักกะด้อ น้อเจ้ากะดาย

ถิ่มแต่ฮอยฮักเก่าเอาไว้ แล้วไปจากกัน

แต่ละปีที่วันนี้กลับมา เจ้าฮู้บ่ว่าภาพจำเหล่านั้น

แว่บมากดดัน ให้อ้ายทักมา

เจ้าอยู่ไส เป็นจังใด๋ ซำบายดีบ่กับเขา

คำถามเก่าเก่า จากคนผู้เก่า กะคำเก่านั่นล่ะ

เจ้ารับสายกะดีใจ แต่จุกหลายที่เจ้าถามว่า

เป็นหยังจังทักมา โอ๊ยเนาะ

กะให้คึดฮอดแนเห็นว่ากะดาย

สิแจกข้าวหาความฮัก กะย่านคนเย้ย กะเลยคิดอยู่

แต่น้ำตาจั๊กเป็นหยังบ่ฮู้ มันแอบรินไหล

แต่ละปีที่วันนี้กลับมา เจ้าฮู้บ่ว่าอ้ายสิขาดใจ

คิดฮอดบ่หาย อ้ายจึงทักมา

เจ้าอยู่ไส เป็นจังใด๋ ซำบายดีบ่กับเขา

คำถามเก่าเก่า จากคนผู้เก่า กะคำเก่านั่นล่ะ

เจ้ารับสายกะดีใจ แต่จุกหลายที่เจ้าถามว่า

เป็นหยังจังทักมา โอ๊ยเนาะ

กะให้คึดฮอดแน

เจ้ารับสายกะดีใจ อยากบอกกับเจ้าเด้อว่า

เหตุผลที่ทักมา โอ้ย

เนื่องในวาระวันคิดฮอดเด