Credits
PERFORMING ARTISTS
THAOWAN
Performer
COMPOSITION & LYRICS
Tripark Wichean
Songwriter
SARAN maneechot
Songwriter
Rungroj Pakdee
Songwriter
Krishna wadeesirisak
Songwriter
JARN TAE
Arranger
PEE E'SY
Arranger
PRODUCTION & ENGINEERING
THAOWAN
Producer
Lyrics
ฤดูฝนฤดูหนาวฉันยังคงเหงาไม่ว่าจะเข้าฤดูอะไร
วอนท้องฟ้าในวันที่ที่รักไม่เป็นดั่งใจแต่ก็ยังคงแอบหวังเมื่อไหร่จะผ่านฤดูนี้ไป x2
จบไปอีกครั้งผ่านไปอีกปี เรื่องราวเหล่านั้นมันยังคงย้ำอยู่ทุกที
บทสรุปของความเหงาก็คงต้องเศร้าไปทุกปี
เพียงเพราะคำว่าคิดถึง ภายในใจฉันรู้ดี
แค่อยากจะลืมลืมลืม เรื่องราวเก่าเก่า
ที่มันทำให้โลกทั้งใบของฉันเป็นสีเทาเทา
ที่ผ่านมาไห้แล้วไป ไม่มีอะไรที่ค้างคา
คำบอกลา ฉันเข้าใจ แค่จากกันไปอย่างที่แล้วมา
ฉันยังนั่งสูบบุหรี่ในขณะที่ผู้คนไปฉลองเทศกาลฉันไม่เคยจะมีใครเพราะว่าไม่อยากปวดสมอง บางทีฉันพยายามจะกระตุ้นแต่ว่าหัวใจฉันไม่เคยตอบสนอง ฉันเริ่มพิธีเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดฉันก็เลยหวดอีกกระป๋อง
ขับรถกระป๋องออกไปทางเส้นตรงบางทีฉันอยากให้โลกมีดินแดนเวทมนตร์ ฉันจะเสกให้ตัวฉันได้วิเวกเช่นลมไม่ต้องพบคนใจร้ายไม่ต้องพบ เล่ห์กล คิดมากไปจนสมองแม่งพัง ไม่เข้าใจความรักทำให้คนแย่งกัน เก็บฤดูหนาวไว้ข้างในคั่วหัวใจ ซ่อนฤดูฝนไว้อยู่ที่ใต้แว่นดำ
เราอาจจะคาดหวังแต่ไม่เป็นดังหวังคงจะมีเพียงฝนที่จะร้องไห้กันกับฉัน แม้ฤดูกาล อะไรอะไรมันจะเข้ามา ก็คงเหมือนเธอและตัวฉันอยากอยู่เพียงใดแต่ก็ต้องลา
มีพบกันแล้วก็ต้องลาจากแม้จะรักมาก เหมือนกับธาราไม่ย้อนคืนมา ไม่มีสคริปต์ไว้ให้ กรอ หรือว่าให้รอเขียนเพลงจนมันไม่ได้นอนอยากเก็บเธอไว้ในใจ แม้ว่าใครบอกให้พอ
มันช่างหนาวกายมันช่างหนาวใจต้องการความอบอุ่นต้องการผิงไฟต้องการที่ยึดเหนี่ยวที่พักจิตใจ ต้องการพักพิงมากกว่าสิ่งใดต้องการอ้อมกอดต้องการอุ่นไอให้ใจที่เยือกเย็นนั้นได้อุ่นลงต้องการหายไปเหมือนดังฝุ่นผง ให้มันได้จบสิ้นให้มันหยุดลง มันเริ่มลึกเข้าไปเกินจะขุดงมปัญหาที่เข้ามาดังพายุลมความเศร้าสาดเข้ามาไม่เคยหยุดลง ไม่ว่ากี่ร้อนหนาวกี่ฤดูฝน มันช่างเหน็บหนาวจนแทบขาดใจเห็นคนที่เรารักค่อยค่อยจากไปมีทั้งจากเป็นมีทั้งจากตายใครมันจะเข้าใจได้ดีกว่าเรา
Written by: Krishna wadeesirisak, Rungroj Pakdee, Saran Maneechot, Traiphak Vichean