Imoun Ki Ego Edo

Μια η ζωή

Μονάχα ετούτη

Κι ολάκερη

Ζει μεσ' το τώρα

Ένα μεγάλο μακροβούτι

Που παίρνει παραπάνω ώρα

Είναι μακριά

Η επιφάνεια

Πως να γελάσεις το Θεό

Με μιαν ανάσα σου Τιτάνια

Κάνεις να βγεις μα πολύ το νερό

Από τα πέρατα φερμένοι

Όλοι εμείς

Εσύ κι εγώ

Χαράξαμε στην οικουμένη

Ένα ήμουν κι εγώ εδώ

Με μιαν ανάσα και μια ελπίδα

Γύριψες στο Ναδίρ Ζενίθ

Χαμένος σαν την Ατλαντίδα

Το Ναν Μαντολ και την Καντίθ

Δε σου ανήκουν φυσαλίδες

Δες ήταν πάντα των ψαριών

Σαν τις κοιτάς

Θυμάσαι τι είδες

Σε έναν βυθό τόσων βυθών

Από τα πέρατα φερμένοι

Όλοι εμείς

Κι εσύ κι εγώ

Χαράξαμε στην οικουμένη

Ένα ήμουν κι εγώ εδώ

Από τα πέρατα φερμένοι

Όλοι εμείς

Εσύ κι εγώ

Χαράξαμε στην οικουμένη

Ένα ήμουν κι εγώ εδώ

Από τα πέρατα φερμένοι

Όλοι εμείς

Κι εσύ κι εγώ

Χαράξαμε στην οικουμένη

Ένα ήμουν κι εγώ εδώ

Ένα ήμουν κι εγώ εδώ

Ένα ήμουν κι εγώ εδώ