ANATELLO

(Yeah, yeah, yeah)

Πρέπει να ανοίξουμε τα φτερά μας

Τον πάτο της κόλασης είδα

Ανοίγω φτερά και πετώ

Δεν γυρνώ στα παλιά

Δεν γυρνώ στα παλιά

Τα αστέρια μετράω, κοιτάω ξανά ουρανό

Δεν γυρνώ στα παλιά

Δεν γυρνώ στα παλιά

Κάτι μέρες που με πιάνει

Όλα να τα καταστρέψω

Όλα αυτά μες στο μυαλό μου

Βοήθα θεέ μου να τα αντέξω

Ανοσία, ανοσία

Στο κεφάλι τρικυμία

Κάθε μέρα ανοσία

Ψάχνοντας την ευτυχία

Κουνάω το ποτήρι να λιώσει ο πάγος (yeah)

Ξέρω το σωστό μονοπάτι μα πάντα διαλέγω το λάθος

Ραπάρω και γράφω με πάθος

Καπνίζω να φύγει το άγχος

Φιλοσοφίες μπροστά στην πισίνα

Δεν έφτασα εδώ καταλάθος

Τον πάτο της κόλασης είδα, ανοίγω φτερά και πετώ

Δεν γυρνώ στα παλιά

Δεν γυρνώ στα παλιά

Τα αστέρια μετράω, κοιτάω ξανά ουρανό

Δεν γυρνώ στα παλιά

Δεν γυρνώ στα παλιά

Οι δικοί μου τόσο true

Δεν το παίζουν ιστορία

Λίγα λόγια και καλά

Γνήσια η χειραψία

Δεν αλλάξαμε καθόλου

Solo Λέρα αισθητική

Σαν του Apset τον καμβά

Σαν κουπέ στην εθνική

Η πόλη τον Αύγουστο βράζει

Μα εκείνος βγαίνει το μοιράζει

Η άκρη του τον ψάχνει

Μα εκείνον δεν τον νοιάζει

Μας θέλει τρελούς το μπουρδέλο

Τρεις και εξήντα τον μήνα δεν θέλω

Δεν γουστάρω το νέο μοντέλο

Τελειώνω το verse και ανατέλλω

Τον πάτο της κόλασης είδα

Ανοίγω φτερά και πετώ

Δεν γυρνώ στα παλιά

Δεν γυρνώ στα παλιά

Τα αστέρια μετράω

Κοιτάω ξανά ουρανό

Δεν γυρνώ στα παλιά

Δεν γυρνώ στα παλιά

Περιμένω, πάντα περιμένω

Να με νιώσουν, πάντα περιμένω (2025)

Περιμένω, πάντα περιμένω (αχά)

Να με νιώσουν, πάντα περιμένω