ΑΝΤΙΔΟΤΟ

Ένα Μαχαίρι

Τρυπώνει απ' τις γρίλιες

Βράδυ και με φοβερίζει

Με στριμώχνει στη γωνία Κραδαίνει τη λεπίδα του

Κι εγώ λιωμένος απ'τοφόβο

Κλαίω κι εκλιπαρώ

Υποκρίνεται πως φεύγει

Και κρύβεται πίσω

Απ' την κουρτίνα

Κι όταν με παίρνει ο ύπνος

Ερχεται αθόρυβα και Πελεκάει τα χέρια μου Ακρωτηριάζει τη γλώσσα Μαχαιρώνει τα όνειρα

Σκίζει με μίσος

Τα γραπτά μου

Ξυπνάω και

Πονώ ολόκληρος

Κάνω να ορμήσω πάνω του

Μα δεν έχω χέρια

Κάνω να το βρίσω

Μα δεν έχω γλώσσα

Κάνω να πιαστώ απ' τα Ονειρα και τα γραπτά μου Μα είναι κομματιασμένα

Συλλογίζομαι τότε

Ενα ποίημα περίστροφο

Που θα το κόψει στα δυο.