Sinayang Mo

Angkin mo ang gandang nakakabighani

Katangiang nasa iyo’y maiinggit sila

Tulad mo ay isang bulaklak sa hardin

Handog ng langit at ako’y inakit

Ngunit bakit ang iyong ganda’y panlabas lang

Bumubulag sa gaya kong umiibig sa‘yo

Ikaw pala ay rosas na walang bango

Tinik ay bumaon puso ko’y sinugatan

Sinayang mo, o giliw ko mga handog ng Diyos sa ‘yo

Pagkat ang puso’y mapaglaro nilimot ang pag-ibig ko sa‘yo

Ngunit bakit ang iyong ganda’y panlabas lang

Bumubulag sa gaya kong umiibig sa‘yo

Ikaw pala ay rosas na walang bango

Tinik ay bumaon puso ko’y sinugatan

Sinayang mo, o giliw ko mga handog ng diyos sa‘yo

Pagkat ang puso’y mapaglaro nilimot ang pag-ibig ko sa‘yo

Sinayang mo, o giliw ko mga handog ng diyos sa‘yo

Pagkat ang puso’y mapaglaro nilimot ang pag-ibig ko sa‘yo

Nilimot ang pag-ibig ko sa‘yo

Sinayang ang pag-ibig ko sa‘yo