A Chaqueta de Lana

Ai, que ghripe collín aquí en Madrís, sin a miña chaquetiña. Tiña unha chaqueta de lana, e non a atopo na casa. Hoxe fai un frío que pela; é cando máis me acordo dela. A chaqueta costou mil pesos fai quinse anos no estranxeiro. Era unha chaqueta mallada, último ghrito na Habana. ¡Válghame Dios!¡Que frío fai! ¡Válghame Dios! ¿E onde vai? Oh, que frío fai. Non sei se a roeron os ratos, porque no armario hai uns trapos. Tranquilo, meu fillo. A chaqueta levouna teu tío pra festa. Ai mamaíña, que susto. Eu casi morro co disghusto. Aghora xa sei que está salva a miña chaqueta de lana. ¡Válghame Dios! ¡Que frío fai! ¡Válghame Dios! ¿E cando a trae? - bis