Bote Chin

پیش اهل حرم و دیر، زبون شد دل من باشد از لعل تو یک... باشد از لعل تو یک بوسه تمن... تمنای دلم خدا وای و دلم عزیز وای و دلم می کشد خجلت از این... می کشد خجلت از این خواهش بی جای دلم خدا وای و دلم عزیز وای و دلم عاشق روی توام، بسته موی توام کشته بوی توام جانم آخ ساکن خدا کوی توام جانم آخ ساکن خدا کوی توام من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی عزیز من، که تو بی مهر و وفایی عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی عزیز من، که ببندی و نپایی دوستان منع کنندم که چرا دل به تو دادم باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی عزیز من، که چنین خوب چرایی ای بت چین، ای بت چین، ای بت چین، ای صنم حوروش و ماه جبین، ماه جبین، ای صنم من از تو دوری نتوانم دگر وز تو صبوری نتوانم دگر عزیز دل من هر که تو را دید و ز خود، دید و ز خود دل برید رفته ز خود هر که رخت را و رخت را بدید من از تو دوری نتوانم دگر کز تو صبوری نتوانم دگر عزیز دل من زلف به رخسار چو افشار کنی، چو افشان کنی، چو افشان کنی حالات جمعی تو پریشان کنی، پریشان کنی، پریشان کنی وای و به حال دل شیدا، دل شیدای من من از تو دوری نتوانم دگر کز تو صبوری نتوانم دگر عزیز ای دلم