Tiøringen

Det her er ein liten song Om det å vera nære å kjenne ord som du og eg og elsk og ømt og kjære å drive i eit soglaust hav og berre vera to Og vegjen fram, ja den gløymer du, Du er ved måli no. Og politikkjen utenlands Er burte som ein sviske Og alle måla for deg sjølv dei er du ved å miste For det du vil ha tankjen på er større av format Det er om ho vil leggje sine armar om deg snart å sei at So ro du vesle guten min Så skal du få meir enn du fekk for tiøringen din, For tiøringen din. So ro du vesle guten min Så skal du få meir enn du fekk for tiøringen din, For tiøringen din. So ro du vesle gut i morgo heve me fri. Og når så so og ro er ferdig då blir alle ord for små Og alle frasur dei havnar i det patetiske blå, Men jenta ja ho skyna at det gjalt Så sa ho So ro du vesle guten min Så skal du få meir enn du fekk for tiøringen din, For tiøringen din. So ro du vesle guten min Så skal du få meir enn du fekk for tiøringen din, For tiøringen din. So ro du vesle gut i morgo heve me fri. Det her var ein liten song om det å vera nære Og dela sama mjølkeglas og saman vera sære. Og båe gløyme tankj en på om morgonen blir god Og heller la oss leva på høs gødt me heve det no. Så sa ho So ro du vesle guten min Så skal du få meir enn du fekk for tiøringen din, For tiøringen din. So ro du vesle guten min Så skal du få meir enn du fekk for tiøringen din, For tiøringen din. So ro du vesle gut i morgo heve me fri.