Είπες θα 'ρθεις
Έτσι απλά για να σε δω
Κι είχες δυο δάκρυα
Καρφωμένα μες τα μάτια
Τι να σκεφτώ;
Να φανταστώ
Πως μια κουβέντα σου
Θα μ' έκανε κομμάτια
Και έβριζα (και φώναζα)
Είναι κρίμα κι άδικο
Γεύτηκα σε μια βραδιά
Και ζωή και θάνατο
Έβριζα και φώναζα
Κοίτα τι απέμεινε
Μια αγάπη θρύψαλα
Και συντρίμμια έγινε
Το πρωί τα μάζεψε
Ένα σκουπιδιάρικο
Κι έβριζα και φώναζα
Είναι κρίμα κι άδικο
