ใจกลางความเจ็บปวด

เป็นคนสุดท้าย ที่ได้รู้ ความจริง เรื่องที่ฉัน นั้นถูกเธอทิ้ง คนโง่ที่เพิ่งจะเข้าใจ เรื่องเธอและเขา เก็บอยู่นาน เท่าไหร่ มาเฉลย เอาในตอนท้าย กับตาตัวเองจนซึ้งใจ ถูกทำร้าย โดยคนรัก เจ็บแค่ไหน ต้องพร้อมเข้าใจ อยู่กับแผล เธอให้ไว้ กับความทรมาน อยู่ข้างในนี้ อยู่ตรงกลางใจ อยู่ที่ใจกลาง ความเจ็บปวดรวดร้าวที่มี ไม่เคยคิดเลยสักนิด ว่าชีวิตต้องมาพบ จุดจบอะไรอย่างนี้ เจ็บแต่ยอมไป ปล่อยวางดวงใจ ให้กับคนที่เขาต้องการ เธอจากไปแล้ว เหลือเพียงความอ้างว้าง แค่เพียงระบาย ก็ยังร้องไม่ออก เศร้าจนลึกเกินจะดึงถอน อาการคนมันยังช้ำใน คงมีสักวันแต่ไม่รู้เมื่อไหร่ ที่ตัวฉันมันจะยืนไหว ไม่ยอมเป็นใครที่โง่งม ถูกทำร้าย โดยคนรัก เจ็บแค่ไหน ต้องพร้อมเข้าใจ อยู่กับแผล เธอให้ไว้ กับความทรมาน อยู่ข้างในนี้ อยู่ตรงกลางใจ อยู่ที่ใจกลาง ความเจ็บปวดรวดร้าวที่มี ไม่เคยคิดเลยสักนิด ว่าชีวิตต้องมาพบ จุดจบอะไรอย่างนี้ เจ็บแต่ยอมไป ปล่อยวางดวงใจ ให้กับคนที่เขาต้องการ เธอจากไปแล้ว เหลือเพียงความอ้างว้าง คงมีเวลา ให้พอจะเรียนรู้ โวว โฮ ให้กลับมาอยู่ ดูแลตัวเอง อีกครั้ง อยู่ตรงกลางใจ อยู่ที่ใจกลาง ความเจ็บปวดรวดร้าวที่มี ไม่เคยคิดเลยสักนิด ว่าชีวิตต้องมาพบ จุดจบอะไรอย่างนี้ เจ็บแต่ยอมไป ปล่อยวางดวงใจ ให้กับคนที่เขาต้องการ เธอจากไปแล้ว เหลือเพียงความอ้างว้าง อยู่ตรงกลางใจ อยู่ที่ใจกลาง ความเจ็บปวดรวดร้าวที่มี ไม่เคยคิดเลยสักนิด ว่าชีวิตต้องมาพบ จุดจบอะไรอย่างนี้ เจ็บแต่ยอมไป ปล่อยวางดวงใจ ให้กับคนที่เขาต้องการ เธอจากไปแล้ว เหลือเพียงความอ้างว้าง เหลือเพียงความอ้างว้าง