Adı Bahtiyar

Geçiyor önümden sirenler içinde Ah eller üstünde çiçekler içinde Dudağında yarım bir sevdanın hüznü Aslan gibi göğsü türküler içinde Rastlardım avluda hep volta atarken Cıgara içerken yahut coblanırken Kimseyle konuşmaz dal gibi titrerdi Çocukça sevdiği çiçeği sularken Diyarbakırlıymış adı bahtiyar Suçu saz çalmakmış öğrendiği kadar Geçiyor önümden gül yüzlü bahtiyar Yara aldığı yerde kalan sazı kadar Beni tez saldılar o kaldı içerde Çok sonra duydum ki yozgatta sürgünde Ne yapsa etse üstüne gitmişler Mavi gök yüzünü ona dar etmişler Gazetede çıktı üç satır yazı ile Uzamış sakalı çatlamış sazıyla Birileri ona ölmedin diyordu Ölüm ilanında hüzünle gülüyordu