Månen reiser i havet sin veldige sokkel av sølv
Ein motorbåt dunkar tillhavs med glitrandre spor og
Er borte-
Månen blir vaskar tillands av havet som brusar så vide
Blir klaska og klaska til skum mot verdens mørkt
Sovande forberg-
Nei, inga lampe er tent så i natt kan vi høre
Havet omarme alt land med sitt bulder av lysande
Brenning
Lysglimt frå fjerne fyr slår inn i var søvn, og det øde
Ropet frå tåkebøyer mot skip som går oss forbi langt
Ute i leden-
Så vide som havet vandrar vandrar mitt hjarta i natt
Måkende vender mot land, - skip seiler i månens
Spenn, og fjernare skip
Gar i mørkt frådande hav med berre sitt kjølspor av
Moreldstrøm
Som smuldrande streng til et fjernt kontinent, havdøgn
På havdøgn bak-
