Cennet

Hani fani bu hayat, ümit bağlayamam Olmadı diye oturup ağlayamam Gönlü geniş olan sükutu öğrensin Sevgimi yok yere ele bağlayamam Gelir mi diye hayallere sığınamam Kemale eren kendinden versin Sevdim, kaç kere bilemem Yaşadım, yok inkar edemem Bıktım, senle baş edemem ben Zaman öyle de geçiyor Hayat böyle de bitiyor Ama umudum cennetten Ben dalkavuk olanı hizaya getiremem Sorma bana ben görünmezi göremem Merak eden kendine yönelsin Boş yere kimseyi oyalayıp üzemem Geçici şeylere heves edip üzülemem Fikrim, hevesimi alt etsin Sevdim, kaç kere bilemem Yaşadım, yok inkar edemem Bıktım, senle baş edemem ben Zaman öyle de geçiyor Hayat böyle de bitiyor Ama umudum cennetten Ben gözü görmeyene resim gösteremem Değerimi bilmeze değer öğretemem O önce, e haddini öğrensin Biten sevgiye imrenip özenemem Boş sözü duyup düstur edinemem Eden, kendine ah etsin Bildim, lakin söylemem Gördüm, ama izah edemem Dünya, senle baş edemem ben Zaman, öyle de geçecek Hayat, böyle de bitecek E bitsin, umudum cennetten Sevdim, kaç kere bilemem Yaşadım, yok inkar edemem Bıktım, senle baş edemem ben Zaman, öyle de geçiyor Hayat, böyle de bitiyor Ama umudum cennetten