Μες στου Βοσπόρου τα στενά
ο Γιάννης κλαίει τα δειλινά
και ο Μεμέτης πλάϊ του
πίνει και τραγουδάει του
και ο Μεμέτης πλάϊ του
πίνει και τραγουδάει του
Τούρκος εγώ κι εσύ Ρωμιός
κι εγώ λαός κι εσύ λαός
εσύ Χριστός κι εγώ Αλλάχ
όμως κι οι δυό μας άχ και βάχ
εσύ Χριστός κι εγώ Αλλάχ
όμως κι οι δυό μας άχ και βάχ
Με λίγη αγάπη και κρασί
μεθάω κι εγώ μεθάς κι εσύ
πιές λίγο από το τάσι μου
αδέλφι και καρντάση μου
πιές λίγο από το τάσι μου
αδέλφι και καρντάση μου
Τούρκος εγώ κι εσύ Ρωμιός
κι εγώ λαός κι εσύ λαός
εσύ Χριστός κι εγώ Αλλάχ
όμως κι οι δυό μας άχ και βάχ
εσύ Χριστός κι εγώ Αλλάχ
όμως κι οι δυό μας άχ και βάχ
