Sarmaş Dolaş

Bir güneş ılıklığı vurunca kumsala Yaşıyorum seni olduğunca Belki bir kum tanesi ellerinde, avuçlarında Sarmaş dolaş kollarımda Olmanı bekleyemem Çünkü yoksun, yoksun yoksun artık sen Ben kendime yeter oldum Başka bir ben istemem Çünkü çoksun, çoksun, çoksun artık sen Sarmaş dolaş kollarımda Olmanı bekleyemem Çünkü yoksun, yoksun yoksun artık sen Ben kendime yeter oldum Başka bir ben istemem Çünkü çoksun, çoksun, çoksun artık sen Yürümek saatlerce yağmurda kolkola Söyleşmek baharda düşen yaprakla Sevgiyi anlatmak yeşil çimene, doğaya Sarmaş dolaş kollarımda Olmanı bekleyemem Çünkü yoksun, yoksun yoksun artık sen Ben kendime yeter oldum Başka bir ben istemem Çünkü çoksun, çoksun, çoksun artık sen Sarmaş dolaş kollarımda Olmanı bekleyemem Çünkü yoksun, yoksun yoksun artık sen Ben kendime yeter oldum Başka bir ben istemem Çünkü çoksun, çoksun, çoksun artık sen Silmek nedense sileni daha bir kolay Yarım kalsa bile sevgimiz Sessiz bir çığlık olacak ayrılık Yaşıyorsak ikimiz Sarmaş dolaş kollarımda Olmanı bekleyemem Çünkü yoksun, yoksun, yoksun artık sen Ben kendime yeter oldum Başka bir ben istemem Çünkü çoksun, çoksun, çoksun artık sen Sarmaş dolaş kollarımda Olmanı bekleyemem Çünkü yoksun, yoksun, yoksun artık sen Ben kendime yeter oldum Başka bir ben istemem Çünkü çoksun, çoksun, çoksun artık sen Sarmaş dolaş kollarımda Olmanı bekleyemem Çünkü yoksun, yoksun, yoksun artık sen Ben kendime yeter oldum Başka bir ben istemem Çünkü çoksun, çoksun, çoksun artık sen