Can Bedenden Çıkmayınca (V1)

Kara haber tez duyulur unutsun beni demişsin Bende kalan resimleri mektupları istemişsin Üzülme sevgiceyim bir daha çıkmam karşına Sana son kez yazıyorum hatıralar yeter bana Unutma ki dünya hali veren Allah alır canı Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca Kurumuş bir çiçek buldum mektupların arasında Bir tek onu saklıyorum onu da çok görme bana Aşkların en güzelini yaşamıştık yıllarca Bütün hüzünlü şarkılar hatırlatır seni bana Unutma ki dünya hali veren Allah alır canı Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca Kırıldı kanadım kolum ne yerim var ne yurdum Gurbet ele düştü yolum yuvasız kuşlar misali Selvi boylum senin için katlanırım bu yazgıya Böyle yazmışsa yaratan kara toprak yeter bana Unutma ki dünya hali veren Allah alır canı Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca