Miau

W czepku urodzony wokół siebie robi szum

W samozachwyt uzbrojony, zdradza go zbyt pewny chód

Na życia szachownicy wszystkie ruchy pionków zna

Z nikim się nie liczy, z życia czerpie aż do dna, do dna

Zawsze w środek tarczy padał każdy jego strzał

Miał być skok na cztery łapy, jednak złamał mu pewności kark

Nikt mu lampki nie zapalił, żalu tyle co napłakał kot

Został tylko po nim napis na mogile, co przykryła go

Co chciał, to miał

Co chciał, to miał

Co chciał, to miał

Co chciał, to miał

Co chciał, to miał

Co chciał, to miał

Co chciał, to miał

Co chciał, to miał

Wyżej, mocniej, głośniej, prędzej był od szczytu o jeden krok (jeden krok...)

Niżej mocniej głośniej prędzej bez zaszczytu zaliczył dno (dno...)

Wyżej, mocniej, głośniej, prędzej był od szczytu o jeden krok (jeden krok...)

Niżej mocniej głośniej prędzej bez zaszczytu zaliczył dno (dno, samo dno...)

Wyżej, mocniej, głośniej, prędzej był od szczytu o jeden krok (o jeden krok...)

Niżej mocniej głośniej prędzej bez zaszczytu zaliczył dno (dno...)

Co chciał, to miał

Co chciał, to miał

Co chciał, to miał

Co chciał, to miał