Prolog

Gdzie ja jestem? Jestem w piekle czy do niego jadę? Do diabła z trójzębem, z rogami i skórzanym batem On będzie dla mnie katem, a może bratem? Wiele złego zrobiłem a przez to łgałem Nie raz samego siebie się bałem, bo tyle razy co nad przepaścią stałem z towarem Towarem nie narkotyk a emocje złe I mimo że chciałem być lepszy to za mało się starałem Teraz czekam na stacji Uda mi się pociąg odprawić siłą perswazji? Znów nie masz racji Zawsze tak pierdolisz Brak ci motywacji Dojedziesz do piekła i radości trochę sprawisz Panu jedynemu, diabłu wcielonemu w ludzką tkankę Pan sam przyjść po ciebie nie mógł Nie dlatego, że zaniemógł, bo wybrał cię na swego sługę byś ty zawsze już go bał się. Skąd wiesz że się nie boję? To siła wyższa obciąża moją głowę. I tym że trafię do czyśćca – tego się boję, ze za grzechy a jest ich trochę, spotka mnie kara. Jaka? Przecież stałem się prochem. I trafiłeś do urny o tym wiem, i jestem z Ciebie dumny że w końcu się uwolniłeś A był byś durny gdybyś tego nie zrobił, Gdybyś był nudny i żył, myślał jaki ten świat jest okrutny. Wiem o tobie więcej niż ty sam a przeklęte są Twe losy. Miałeś je wziąć w swoje ręce, a wolałeś nosy Punkt daleko ci do symbiozy, wyszło ci to na dobre - do tej pory myślisz o tym. Masz rację, lecz do tej pory to odczuwam skutki walenia dopa w nos, picia wódki co noc, czuję wciąż zapach trutki na szczury. Czując ten zapach, hm, widzę ten obraz ponury. Ponurą swoją twarz i umysł zatruty, podziurawione buty, Od tripów wieczny brak kwitu, jak był to był on brudny. Co z ciebie za dzieciak?! No kurwa trudny, choć mówią że skromny i cudny. No co mam zrobić jak sam nie wiem kim się stałem? Mam się dobić? Przecież nie żyję, dałem temu wiarę. Mam kawałek stryczka przy sobie. To znaczy że masz pierdolnik w głowie. Jesteś słaby, stąd ta podróż, lepiej się odurz i wszystko co miałeś odłóż, prędko nie wrócisz. Przestań beczeć, weź się rozchmurz. Chciałbym ci pomóc, lecz nie krzycz pomóż bo nie pomogę, lecz chcę, i tak dopomóż Bóg. Chuj w to, gdzie ten pociąg? Zaraz przyjedzie, swą misję dokończ. Masz mało czasu, czas wpadł ci do rak i pokończ to co wartościowe. Zostały mi wspomnienia, kurwa muszę się pociąć. Inaczej nie wyrobię.