Vaadaatha Pushpame

வாடாத புஷ்பமே வற்றாத செல்வமே

தேடாத தெய்வீக பிம்பமே

தறி நாடாவைப் போல் ஆடும் இதயத்திலே

தினமும் உந்தன் தாபமே தாபமே கோபமேன்

வனிதா மணியே இனி வாராய் அமுதக் கனியே

இனி வாராய் அமுதக் கனியே

வந்தருள் சுந்தரி சிந்தை கவர்ந்திட

தந்தருள் இன்பம் நீயே

இன்னும் இந்த மெளனம் ஏனோ வனிதா மணியே

கனி இதழ் சுவைத்தரும் கண்ணான கலையே

கலைமதி திகழ்ந்திடும் பொன்னான சிலையே

கனி இதழ் சுவைத்தரும் கண்ணான கலையே

கலைமதி திகழ்ந்திடும் பொன்னான சிலையே

மனம் உலாவிடும்

கண்ணே மனம் உலாவிடும் மானச தேவி ஆஆஆ

மனம் உலாவிடும் மானச தேவி

மதனும் ரதியும் போல் வாழவே

கம்பனும் வம்பனும் கண்டு மகிழ்ந்திடும்

அம்பிகையே அருள்வாய் நீ

இன்னும் இந்த மெளனம் ஏனோ வனிதா மணியே