Hasretinle Yandı Gönlüm

Özlediğimi söylemeyeceğim nasılsa anlamazsın İçinde çarpışan duyguları anlatamazsın Onun gözlerine baktığımda sanırım anlamıyor beni Benim yerim senin yanın, seninkisi değil dimi Yine de kahretsin demedim hiç nolur anla beni Her gece sokağından geçtiğimi kimse bilmemeli Beni kahreden ağladığında aklından ne geçtiği Yoksa biri mi var içinde bitiremediğin Zati gözlerim de dolmuyormuş uzun zamandır Bırak seninle yanılayım ne olur, çok hırpalandım Sana geç mi kaldım? Erken mi? Hesap yapmadım Ve genelde kötü bilirler beni ha hiç aklanmadım Yüreği buz kesen gecelerim var gel ikram edeyim Ve zaten bir yudumdan sonrası hatırlatmıyor bir şey Gönül kasabasında bir yerdeyim seyrediyorum gölü Yanımdaki sandalye boş, hasretinle yandı gönlüm Gamzenin kıyısındayım bir tebessüm et geldim o kadar Saçların hicrana karışmış bebeğim Benim olayım genelde zaten bahtsız bedevi Özlerken göğüs kafesim parçalanıyor neredesin Keşke kaysa yine elim cennet kokan saçlarının arasından Ve ben artık uyanmasam gecenin ortasında Sevgim gururun, özlem ise sevgimin önüne geçti Sen buralardan hiç geçmedin Yine yağmurlu hava Ahşap merdivenlere düşen damlalar bile seni hatırlatıyor Bir kahve yapıyorum kendime, kupayı sen almışsın Dolabı açıyorum hırkan bende kalmış, ya bana ne yapmışsın Sana aldığım hediyeleri Kargoya veremeden ayrılmakta varmış işin ucunda Sanki kalbim şişin ucunda Sen gidince kırıldı uçurtmam Kaç kilo verdim ve hep içerledim Sana son sözüm beni unutma