Namulat ako at ngayo'y nag-iisa
Pagkatapos ng ulan
Bagama't nakalipas na ang mga sandali
Ay nagmumuni kung ako'y nagwagi
Pinipilit mang sabihin na ito'y wala sa akin
Nguni't bakit hanggang ngayon, nagdurugo pa rin?
Sa kanya pa rin babalik sigaw ng damdamin
Sa kanya pa rin sasaya, bulong ng puso ko
Kung buhay pa ang alaala ng ating nakaraan
Ang pagmamahal at panahon, alay pa rin sa kanya
At sa hating-gabi ay nag-iisa na lang
Ay minamasdan ang larawan mo
At ngayo'y bumalik nang s'ya'y kapiling pa
Alaala ng buong magdamag
Kung sakali mang isipin na ito'y wala sa akin
Sana'y dinggin ang tinig kong nag-iisa pa rin
Sa kanya pa rin babalik sigaw ng damdamin
Sa kanya pa rin sasaya, bulong ng puso ko
Kung buhay pa ang alaala ng ating nakaraan
Ang pagmamahal at panahon, alay pa rin sa kanya
Sa kanya pa rin babalik sigaw ng damdamin
Sa kanya pa rin sasaya, bulong ng puso ko
Kung buhay pa ang alaala ng ating nakaraan
Ang pagmamahal at panahon, alay pa rin
Ang pagmamahal at panahon, alay pa rin kanya
Sa kanya
Sa kanya, ooh
Sa kanya, ooh
Sa kanya, ooh
