Ochtendlicht

Het doek gaat open, er is licht en geluid Nog oogverblindend met wat statische ruis Ben ik niet goed of te wijs Of toch een beetje van allebei Hoor ik toch erbij De zon komt op, maar ik weet niet of ik nog wakker blijf Toneel van start, ben ik wel echt als ik lach Ja haat de speler of het schouwenspel dat Je labelt als de wereld De dag begint, ben opgelicht, dat de zon weer schijnt De schijn bedriegt, de spot die spot op wat ooit kon zijn Doemscenario's, droge ogen, de boel zien branden Dit is vaderlands liefde, welkom in Trammaland Impressario's, bloedverdunners een prescriptieleven Wat paradox tegenstrijdig, maar dat is oxymoron Het is mijn doel dat ik hier spreek uit gevoel Dat ik vertel hoe ook de schoonheid verwelkt Ogen dicht, maar ben nog bang voor de spot Het ochtendlicht, ik ben benieuwd wat het doet Nee, ik besef het gewoon nog niet zo Ik voel, ik voel zeg maar de plicht Om te vertellen hoe ik me voel en wat ik zie Maar ik voel er nog niet echt iets bij Het gaat me allemaal maar een beetje voorbij Kijk, het is niet zo dat ik het niet leuk vind ofzo Het is meer dat ik niet snap waarom ik me niet anders voel Waarom ik nog niet gelukkig ben Ik wil me zo graag laten zien aan de wereld En ze vertellen hoe ik alles zie Maar ik ben nog altijd zo bang dat er niemand is die wil luisteren Niemand wil spelen voor een lege zaal Iedereen heeft maar een aandachtspannen van niets En ik moet maar een plekje vinden Ik weet het nog niet Weet je, we proberen het eerst wel zo Verwelkte schoonheid Hoe alles kan bederven Hoe alles wat ooit leefde ook weer kan sterven Hm, ja Dat klinkt wel goed